Świadczenia Rodzinne Na Dzieci

/velacms/solutions/zabki/content/pages/news/aktualnosci/2011-03/swiadczenia-rodzinne-na-dzieci-152/_widgets/contents/_widgets/artykul-1/_widgets/obraz-1

Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej w Warszawie przypomina, iż w przypadku, kiedy członek rodziny uprawniony do świadczeń rodzinnych na podstawie ustawodawstwa jednego z krajów Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Norwegia, Islandia i Lichtenstein) oraz Szwajcarii, otrzymuje świadczenia rodzinne w tym kraju ale uchyla się od ponoszenia wydatków związanych z utrzymywaniem dzieci w Polsce, osoba sprawująca opiekę nad dziećmi w Polsce może zwrócić siędo MCPS w Warszawie - jako instytucji właściewj z pisemnym wnioskiem o uwolnienie świadczeń rodzinnych na dzieci (tj. o wyplacanie tych świadczeń opiekunowi w Polsce). Wniosek ten powinien zawierać uzasadnienie prośby, poparte stosownymi zaświadczeniami (np wyrok rozwodowy, wyrok zasądzający aliementy, wyciąg bankowy, potwierdzający fakt nieotrzymywania świadczeń itp).

Jednocześnie informujemy, że rolą Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej w Warszawie jest jedynie przekazanie tego wniosku do zagranicznej instytucji. Decyzję w sprawie zawsze podejmuje organ właściwy danego kraju, który to świadczenie przyznał i wypłaca.

W przypadku uwolnienia świadczeń rodzinnych zagraniczna instytucja przekazuje płatności na rachunek bankowy za pośrednictwem organu właściwego do wypłaty świadczeń rodzinnych w Polsce (tj. na rachunek bankowy GOPS lub MOPS).

Powyższe postępowanie jest zgodne z art. 75 ust. 2 Rozporządzenia Rady EWG nr 1408/71 z dn. 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (obowiązujące w sprawach dotyczących Norwegii, Islandii, Lichtensteina i Szwajcarii) oraz w art. 68a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (obowiązuje w sprawach dotyczących krajów UE), jeśli świadczenia rodzinne nie są przeznaczone na utrzymanie członków rodziny przez osobę, której powinny być udzielane, instytucja właściwa powinna wypłacić wymienione świadczenia osobie fizycznej lub prawnej, która rzeczywiście utrzymuje członków rodziny, na wniosek i za pośrednictwem organu, wskazanego w tym celu przez właściwą władzę państwa ich zamieszkania.